12 lipca / godzina: 19:00 / Teatr Wierszalin / bilety: 50 zł

Faust. Nowa historia

Teatr Wierszalin

Reżyseria – Piotr Tomaszuk, scenografia – Mateusz Kasprzak, muzyka – Adrian Jakuć-Łukaszewicz, Faust – Rafał Gąsowski, Mefistofeles – Dariusz Matys, Małgorzata – Monika Kwiatkowska, Lilith – Katarzyna Wolak, Wagner – Adam Milewski, Anioł Stróż – Grzegorz Zaręba, Anioł Stróż – Adrian Jakuć-Łukaszewicz, Zły Duch – Piotr Tomaszuk

„Sięgając po historię o Fauście Piotr Tomaszuk chce przypomnieć genezę romantycznych straceńców, szalonych marzycieli. W literaturze nowożytnej ich pierwowzorem jest przecież Faust, przepisywany po wielokroć i rozwijany literacko żywot doktora Johanna Georga Fausta. Zatem Tomaszukowi nie pozostało nic innego, jak czerpiąc ze skarbnicy tekstów Marlowe’a, Goethego, czy Klingemanna napisać swoją, nową historię. I jak to w Teatrze Wierszalin bywa, ta nowa historia pełna jest humoru, czasem delikatnie obsceniczna, w efekcie ukazująca małość i naiwność pysznego uczonego, który poważył się paktować z diabłem.”

Jerzy Doroszkiewicz/Kurier Poranny

Faust jest próbą eksploracji artystycznej rejonów zbadanych już przez Jerzego Grotowskiego w Teatrze 13 Rzędów i Teatrze Laboratorium. Faust. Nowa historia Teatru Wierszalin próbuje w ten sposób nawiązać dialog z przeszłością wskazując jednocześnie na ważne źródło swoich inspiracji. Faust interesuje twórców wierszalińskiego przedstawienia również w kontekście badawczym jako PRE-KONRAD, bohater wyjątkowy i w nietzscheańskim rozumieniu tego słowa – NADCZŁOWIEK. Nie bez znaczenia jest przecież fakt, że Mickiewicz przed napisaniem III części „Dziadów”, w 1829 roku w Weimarze widział „Fausta” Goethego na własne oczy na deskach teatru. Nowa historia Fausta jest jednocześnie próbą „wrzucenia” tej postaci w czas teraźniejszy po to, aby zadać pytanie o granice ludzkiej wolności i cel, jaki przyświeca człowiekowi w chwili, kiedy postanawia zająć miejsce należne Bogu.

Faust. Nowa historia powstał w oparciu o teksty Ch. Marlowe’a, A.E.F. Klingemanna i J.W. Goethego w tłumaczeniach Jana Kasprowicza, Edwarda Lubomirskiego i Emila Zegadłowicza.